Daarvoor even wat historisch perspectief: Joke en Mendel Hagedoorn waren de inmiddels overleden ouders van de oprichter. De historie van hun laatste jaren is van groot belang voor het hele Mendel-initiatief.
Hoog opgeleide (academische) Nederlandse wereldburgers, dat waren ze; een fantastische derde leeftijd in het verschiet op een zelf geselecteerde en zelf gebouwde droomlocatie op la Palma, één van de groenste Canarische eilanden. Totdat Joke de eerste verschijnselen van een dementie vertoonde en het echtpaar het drastische besluit nam om terug te verhuizen, naar Zeist, en introk in een zorgflat waar “alle mogelijke zorgen opgevangen” zouden kunnen worden. Dat strandde in een overheersend depressieve eigenwijsheid van Mendel én een zeer langzaam progressieve dementie bij Joke. De laatste tien jaar van haar leven bracht ze door in het gezin van de oprichter en tenslotte in een verpleeghuis, nadat vader in zijn onmacht zich uiteindelijk het leven benam.

Als zij en wij de wetenschap én de steun, zoals wij die met de Mendel Foundation (als onderdeel van Mendel Consentus) nu voorstaan, hadden genoten, zou dit hele verhaal een totaal andere wending gekend hebben. Ten goede, daarvan zijn we overtuigd.